Door: Corine Lepoutre
Alles is één. Alles gaat zoals het gaat. Dit moment is zoals het is en kan niet anders zijn dan het is. Ga er maar aan staan om dit zomaar te begrijpen. Wij, die denken dat we overal invloed op kunnen uitoefenen en vooral de behoefte voelen om dat voortdurend te doen, hebben moeite om het leven te laten zijn zoals het is. Oefenen in aanwezigheid helpt om daar naartoe te groeien. Een zoektocht naar de oorsprong.
In feite is onderdompelen in Aanwezigheid (immerse in Presence)
het belangrijkste instrument om aan de dualiteit te ontsnappen.
Maar wat is nu eigenlijk dualiteit en waarom zouden we er aan
willen ontsnappen?
Als mens zijn we als het ware gevangen door dualiteit. Mens zijn is
een vermoeiende aangelegenheid; we zetten dingen tegenover elkaar,
we onderhandelen, vergelijken, projecteren en als dat alles niet
bevredigend is gaan we oordelen, worden we wrevelig of
strijdlustig. Strijd en conflict zijn concepten gebaseerd op
dualiteit. Wij maken een verhaal van ons leven, over ons leven.
Uit het verhaal stappen
Als het lukt om uit ons eigen verhaal te stappen begint het ervaren van het volle bestaan. Wanneer we in staat zijn om de dingen niet zo persoonlijk te zien en te nemen, kunnen we vanuit een breder perspectief opereren. De 'spiritualiteit' stelt ons in staat om het voorportaal van de uiteindelijke Waarheid te betreden. Echte vrijheid ontstaat vanuit de leemte van het eigen verhaal. Het eigen verhaal loslaten betekent ruimte creëren en openstaan voor het moment. Dat betekent ook het loslaten van eigen voorkeuren want daaruit ontstaan oordelen en scheidslijnen. Waar scheiding is ontbreekt eenheid.
Dit is jouw dag
Een open houding is vereist om één te kunnen worden met het moment. Niet kiezend en keurend, maar zijn met wat er is. Dan komt je leven tot leven. Dat betekent ook ophouden met het 'pleasen' van het ego, geen aandacht meer voor alle ballast uit het verleden. Gewoon deze dag zien als jouw dag waarin alles mogelijk is. Waarin het leven zich vernieuwt van moment tot moment. Niet later op de dag, maar op dit moment. Zodra we bereid zijn om onze identiteit niet meer zo serieus te nemen, zijn we in staat om ruimte te geven aan de energie die op dat moment stroomt, ook wel 'flow' genoemd.
Visie van eenheid
Advaita Vedanta, een traditie van spiritueel onderwijs, stelt dat zelfkennis het antwoord is op de zoektocht naar volheid en geluk. Het zelf is van nature vol en compleet, maar door onwetendheid en verkeerde overtuigingen denken we dat we beperkt en nietig zijn. We zoeken de volheid buiten ons in objecten, door steeds weer andere dingen te ondernemen, te vergaren en weg te doen. Vedanta maakt een einde aan deze zoektocht door je te laten zien dat je in werkelijkheid vrij bent van alle beperkingen: Je bent brahman (één, eeuwig, onvergankelijk, oneindig en onveranderlijk), de onbegrensde, non-duale werkelijkheid van alles dat bestaat. Je bent geen klein, onbetekenend individu, in tegendeel, je bent het geheel.
Meditatie of gebed
Meditatie leidt tot eenheid. Wat gescheiden is komt tijdens meditatie bij elkaar. De linker hersenhelft ontmoet de rechterhersenhelft. Door naar binnen te keren en je diepe wortels te voelen is het ook mogelijk om naar buiten te reiken. De filosoof John O'Donohue geeft uitleg over de prachtige Engelse woorden 'longing', verlangen, en 'belonging', thuishoren: het gebed is de stem van het verlangen, zich naar buiten en naar binnen kerend richting daar waar wij thuis horen, in onze aloude oorsprong (ancient belonging). De mens als geheel.
Eenheid en oorsprong
Het Zelf kan niet worden beschreven. Het kent geen geboorte en geen dood, het is niet manlijk of vrouwelijk. Diep in ons is niets imperfect, maar in dit materiële leven zal er altijd een bepaalde spanning bestaan, ook om het bewustzijn alert te houden. Het lichaam is materie en dan zal het spel van de dualiteit altijd aanwezig zijn, maar je wordt er niet door beheerst. Wanneer je in de dualiteit de non-dualiteit kunt zien, als je in diversiteit de eenheid herkent, ben je verbonden met je oorsprong.
