Door: Corine Lepoutre
Bijna iedereen heeft in meerdere of mindere mate een dwangmatige relatie met verlangen. Verlangen om het goed te doen, verlangen naar macht, verlangen naar kennis, verlangen om iets tot stand te brengen, verlangen naar systematisch handelen. We geven onszelf of mensen in de omgeving die daar iets teveel aan lijden dan stempels als bijvoorbeeld 'controlfreak' of 'dwangneuroot'. Het controlerende element van verlangen ontneemt ons de vrijheid om met een open houding naar het leven te kijken. Controle is de grootste vijand van vrijheid.
Verlangen speelt zich op verschillende niveaus af. Op zich is er
niet zoveel mis met verlangen, het verlangen om te leven
bijvoorbeeld kan ons in moeilijke periodes met ziekte of depressie
toch op de been houden. Dat is het verlangen dat door wilskracht
wordt gevoed, het is een verlangen waarbij onze 'mind' een hoofdrol
speelt. Daarbij hoort ook het verlangen om te scheppen, het
verlangen naar geborgenheid, naar zekerheid, naar liefde en
succes.
Op een ander niveau vindt het verlangen naar zelfkennis of het
verlangen om de waarheid te vinden plaats, het verlangen om het
leven in het algemeen en ons eigen leven in het bijzonder te
begrijpen. Dat kunnen we als een hoger niveau van verlangen
classificeren, maar we kunnen het ook een subtieler verlangen
noemen.
De toekomst
Verlangen wordt gevoed door een projectie in de toekomst. Verlangen brengt met zich mee dat wordt aangenomen dat ergens in de toekomst het verlangen zal worden bevredigd. Maar het verlangen wordt nooit echt bevredigd, niet door iets tastbaars, want alle dingen hebben een begin, een midden en een einde. Ook gedachten ergens over; ze komen, spelen even rond en gaan weer. Evenals inzichten, begrippen, ervaringen, sensaties, alles heeft een begin en een einde. Verlangen wordt ook in de toekomst niet bevredigd, omdat alles verandert, zodat nieuwe verlangens de oude vervangen. Zelfs als het verlangen bevredigd lijkt zal de situatie weer veranderen, niets is blijvend.
Impulsen
Verlangen ontstaat uit impulsen. Zowel onbewust als bewust: Verlangen naar eten, naar seks, ook verlangen komt en gaat. In plaats van ons direct aan het verlangen te binden, is er een andere manier om met verlangen om te gaan. Dat is het onderzoek, de observatie op het verlangen in plaats van de projectie in de nabije of verre toekomst. Het is de moeite waard om zodra het verlangen zich aandient er naar te kijken en te 'verbranden', het niet als voedsel aan de 'mind' te geven. Impulsen horen bij het leven, ze hebben hun nut, maar zodra de 'mind' ze kaapt, verliezen we de vrijheid om zelf een keuze te maken.
Hier en nu
Een impuls op zich kan geen enkel kwaad als wij opmerken dat het
een impuls is en er adequaat op reageren. Als de impuls een
verlangen wordt en je meeneemt naar fantaseren over iets in de
toekomst raak je de connectie met het huidige moment kwijt.
Op het moment dat je verlangt naar iets in de toekomst verlies je
je vrijheid in dat moment. Frustratie ligt op de loer, ongemak,
ontevredenheid met wat er nu is. De illusie dat als we aan onze
verlangens tegemoet kunnen komen we een ander 'beter' leven kunnen
leiden, ontneemt ons de vrijheid om het leven zoals het nu is te
voelen of ervan te genieten. Dan kunnen we de vrijheid die in het
moment ligt niet benutten.
De diepe laag
Het verlangen naar iets anders ontneemt de speelruimte en
creativiteit die dit moment aanreikt. Onder verlangens gaan
verborgen emoties schuil. Als je het verlangen onderzoekt, als je
naar binnen keert, kan het zijn dat je angst of wanhoop tegenkomt.
Wat ligt er ten grondslag aan jouw verlangens? Wanneer je in staat
bent de emoties te herkennen die het verlangen veroorzaken, wanneer
je daaraan voorbij bent, opent zich een diepe altijd aanwezige laag
van openheid en rust, ruimte en uitgestrektheid, kansen en
mogelijkheden.
Vrijheid is het verlangen om los te komen van het verlangen.
